پارکینسون نوعی بیماری است که بیشتر افراد سالخورده را درگیر میکند؛ اما در جوانترها نیز ممکن است بُروز کند. علائم این بیماری حاصل تخریب تدریجی سلولهای عصبی در بخشهایی از مغز میانی است که کنترلکنندهی حرکات بدن است. علائم اولیه چندان چندان مهم بهنظر نمیرسند: احساس ضعف یا سفتی در یکی از اندامها (مثل پا) یا احساس لرزشی خفیف در یکی از دستها در هنگام استراحت. سرانجام، این لرزشها بیشتر و گستردهتر و عضلات سفت میشوند؛ درنتیجه حرکات آهسته و توازن و هماهنگی بین اندامها تضعیف میشود.
با توجه به اینکه برای بیماری پارکینسون درمان قطعی وجود ندارد، پس درمان شدگان آن بسیار نادر هستند. تنها افرادی که از داروهای مخصوص در این زمینه استفاده میکنند، توانستهاند این بیماری را تا حد زیادی در بدن خود کنترل کنند.
تماس با نورولوژی
بیماری اس ام ای (آتروفی عضلانی نخاعی) و درمان های تایید شده آن
این وضعیت زمانی ایجاد می شود که غذا یا سایر اشیاء خارجی به داخل ریه ها استنشاق شود.
به طور میانگین ، طول عمر افراد مبتلا به پارکینسون ۸۱ سال محاسبه شده که با میانگین امید به زندگی جهانی برابر است. اما باید پذیرفت که بیش از هر چیزی ، امید به زندگی و طول عمر افراد به روحیه فرد و اینکه آیا واقعا درمان را جدی و به امید بهبودی دنبال می کند یا خیر ، وابسته است یادگیری بیماری پارکینسون : ممکن است فردی در سن پائین به پارکینسون دچار شود ، مدت زیادی با بیماری دست و پنجه نرم کرده ولی نهایتا شکست بخورد ولی یک فرد ۶۵ ساله مدت کمی درگیر بیماری باشد و نهایتا بیش از ۸۱ سال هم زندگی کند.
بیماری پارکینسون با علائم اولیه مانند کند شدن حرکات، خشک شدن دست ها و پاها و اختلالات گفتاری ظاهر می شود. برای پیشگیری از این اختلال، راه حل هایی وجود دارد که به بررسی آن ها می پردازیم.
بیماری پارکینسون معمولا بهطور ناگهانی ظاهر نمیشود. علائم اولیه ممکن است خفیف باشند. فرد ممکن است احساس بیقراری یا خستگی کند؛ در دستها یا دیگر قسمتهای بدن احساس لرزش خفیفی کند یا ایستادن برای او دشوار شود؛ تکلم حالت آرام و مبهم پیدا کند یا دستخط او درمقایسهبا قبل متفاوت شود و کلمات را ریزتر بنویسد.
البته درمان بیماری پارکینسون به طور قطعی پیدا نشده است؛ اما تا حد زیادی با استفاده از مصرف دارو میتوان علائم و عوارض آن را کنترل کرد. در ادامه با ما همراه باشید تا این راه های درمان را بهتر بشناسیم.
طبق تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۲، تنها ۱۰ درصد از افراد مبتلا به پارکینسون یکی از اعضای خانواده شان به این بیماری مبتلا هستند.
بیماری پارکینسون کشنده نیست، ولی عوارض ناشی از آن می تواند طول عمر افرادی که با این بیماری تشخیص داده شده اند را کوتاه کند.
با بروز پارکینسون در بدن، آنتی اکسیدانها از تعادل خارج میشوند و رادیکالهای آزاد در بدن ایجاد میشوند. اما با استفاده از برخی از مواد غذایی میتوان آنها را کنترل کرد که عبارتند از:
تا ۵۰ درصد از افراد در مراحل ۴ و ۵، گیجی، توهم و هذیان را تجربه می کنند. توهم زمانی رخ می دهد که چیزهایی را می بینید که وجود ندارند.
با استفاده از تحرکاتی که انجام میشود، میتوان علائم این بیماری را تا حد زیادی کاهش داد.